Ebul Hasan Ali en Nedvi

 

Ebü'l-Hasan Ali el-Hasenî en-Nedvî, 24 Kasım 1914'te Hindistan'ın Uttar Pradeş eyaletinin Leknev şehrinde doğmuş, 31 Aralık 1999'da vefat etmiştir. Hint alt kıtasının yetiştirdiği en önemli İslâm âlimlerinden biri olarak kabul edilir.

Hayatı

• Doğumu ve Ailesi: 24 Kasım 1914'te Leknev'de doğmuştur. Ailesi, Hz. Hasan'ın soyundan geldiği için "Hasenî" nisbesiyle anılan saygın bir aileydi. Babası Abdülhay el-Hasenî, âlim ve tarihçi, annesi Hayrünnisâ Hanım ise şair ve edipti.

Şeyh Radiyullah El Bedevani : Doğru Söylediği için Şehid Edilen Şeyh

  Şeyh Radiyullah El Bedevani 1957 yılında İngilizlere karşı girişilen bağımsızlık yanlısı harekete katılmakla suçlanarak talebelerinden İngiliz hakiminin huzurunda muhakeme edildi.

Hakim, bazı dostları aracılığıyla hocasına yapılan suçlamayı reddetmesini  ve böylece  serbest bırakılacağını bildirdi.Fakat Şeyh , bunu reddederek ;" Ben İngilizlere karşı girişilen bağımsızlık  hareketine katıldım.Bunu nasıl inkar edebilirim? " dedi.

Neticede hakim, Şeyh Radiyullah El Bedevani'yi idama mahmum etmek mecburiyetinde kaldı.

Delhi Türk Sultanlığı

  Delhi Türk Sultanlığı (1206-1413)

       Bu devlet, Afganlı Gur hükümdarı Muizz’üd-din Muhammed’in 1192’de Kuzey Hindistan’a vâli tayin ettiği Kutb’üd-din Aybeg tarafından kurulmuştur (1206). Daha vâli iken Aligarh’ı, Benares’i ve ünlü Bihâr kalesini ele geçirmiş olan Aybeg, Lahor ile Pencâb bölgesini de Tâc’üd-din Yıldız’dan aldı. 1210’da atından düşerek öldüğü zaman Bedâun’da damadı İl-tutmuş, Uc’da öteki damadı Kabaca, Bengal’de onun tâyin ettiği Kaymaz bulunuyordu. Aybeg’in erkek çocuğu yoktu.

Raziyye Sultan

  Raziyye  Sultan

        Şems’üd-din İl-tutmuş, bütün Kuzey Hindistan’ı elinde toplayarak “Şemsiyye hânedânını kurdu (1211-1266). Devleti, Delhi başkent olmak üzere, büyük kısmı ile Pencâb’ı ve Multan’ı, Lahor’u, kuzeyde Gazne’ye kadar uzanan bölgeleri ihtiva ediyordu.  Moğollar’dan kaçan kalabalık Türk kitlelerini memleketine kâbul etmek suretiyle, Kuzey Hindistan’da Türk İslam kültür hayatının devamını sağlayan İl-tutmuş, 1235 yılına kadar Bengal, Gwalior’dan başka Uccayn’ı da kendine bağladı ve Halife kendisini “Hindistan Sultanı” olarak tanıdı (1229). Ölümü (1236)’nden sonra, kabiliyetsiz oğlunun yerine, kızı Raziyye, Sultan oldu (1236-1239). Fakat babasının yetiştirmiş olduğu “Çihlgân” diye anılan 40 kumandan karışıklık çıkardılar. Bunlar otorite tanımaz kimseler olmakla beraber yurtlarına Moğollar’ı sokmayacak kadar vatansever idiler. Nihayet Şemsiyye âilesinden Nâsreddin Mahmud inzibatı sağlamak için 40’lardan Balaban’ı iş başına getirdi.