Osmanlı Dış Borçları ve Düyunu Umumiyenin 1949 Yılına Kadar Süren Hikayesi

 Bir devletin yıl içindeki toplam gelirleri o yıl içindeki toplam harcamalardan fazla ise bütçe açığı oluşması kaçınılmaz bir durumdur. Devletler bütçe açığını kapatabilmek için genelde iki yönteme başvurular. Bunlardan birincisi vergi oranlarını artırmak ve artırmanın yeterli olmadığı durumlarda da yeni vergiler koymak. İkinci ve daha az istenen yöntem ise borçlanmaya gitmektir. Borçlanma tercih edildiğinde bu hem iç hem de dış borçlanma yöntemiyle yapılabilir. Osmanlı İmparatorluğu da 19. yüzyılda bütçe açıklarını kapatabilmek için genellikle ikinci yöntem olan borçlanmaya başvurmak zorunlu kalmıştır.

Osmanlı İmparatorluğu'nun borçlanma nedenleri maddeler halinde şöyle sıralanabilir:

1.Tımar sisteminin yozlaşması

2.Merkezi otoritenin zayıflaması

3.Ayan teşkilatının güçlenerek devletin bazı gelirlerine el koyması

4.Uzun süren savaşlar nedeniyle askeri harcamalardaki artış

Batıcı Osmanlı Padişahlarının Osmanlı Devleti'ni İçine Soktukları Borç Sarmalı

 Yıl: 1828–1829

Osmanlı tahtında Islahatçı Sultan 2. Mahmut oturuyor.

Osmanlı-Rus savaşı sürüyor.

Osmanlı ordusunun Tuna garnizonlarında yeterli ekmek yok! Çünkü ekmeği yapacak un yok, buğday yok!

Osmanlı, ünlü Yahudi banker Rothschild’e başvurur.

Rothschild, gerekli buğdayı satın alıp Osmanlı’ya verir.

Osmanlı devleti, aldığı buğdayın ancak yarı parasını ödeyebilir.